การเรียนการสอน
- อาจารย์ให้นักศึกษา เขียนภาษาประจำท้องถิ่นของตนเอง ภาษาบ้านเกิดของข้าพเจ้า คือ ภาษาอีสาน ยกตัวอย่างเช่น
- สิไปไส แปลว่า จะไปไหน
- เว้า แปลว่า พูด
- อีหยัง แปลว่า อะไร
- เป็นจั่งได๋ แปลว่า เป็นยังไง
- บักอึ แปลว่า ฟักทอง
- บักหุ่ง แปลว่า มะละกอ
- บักเขียบ แปลว่า น้อยหน่า
- บักต้อง แปลว่า ลูกกระท้อน
- ผู้ได๋ แปลว่า ใคร
- กะซาง แปลว่า แล้วแต่ ไม่ใส่ใจ
- อาจารย์ให้นักศึกษาไปดูงานปีใหม่ที่ โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยราชภัฎจันทรเกษม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น